نامه 46
نامه به يكى ازكارگزارانش در رفتار با مردم
-
وَ مِنْ كِتاب لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُاز نامه های آن حضرت است
-
اِلى بَعْضِ عُمّالِهِبه یکی از کارگزارانش
-
اَمّا بَعْدُ، فَاِنَّكَ مِمَّنْ اَسْتَظْهِرُ بِهِ عَلى اِقامَةِ الدّينِ، وَ اَقْمَعُ بِهِاما بعد، تو از کسانی هستی که من به پشتیبانی آنان دین را اقامه می کنم، و نخوت گنهکار را
-
نَخْوَةَ الاَْثيمِ، وَ اَسُدُّ بِهِ لَهاةَ الثَّغْرِ الْمَخُوفِ. فَاسْتَعِنْ بِاللّهِ عَلى ماقلع و قمع می نمایم، و رخنه ترسناک حدود و مرزها را می بندم. در هرچه بر تو مهم آید از خداوند
-
اَهَمَّكَ، وَ اخْلِطِ الشِّدَّةَ بِضِغْث مِنَ اللّينِ، وَ ارْفُقْ ما كانَ الرِّفْقُکمک بخواه، و سختگیری را با آمیزه ای از نرمی درهم آمیز، آنجا که نرمی و مدارا بهتر است
-
اَرْفَقَ، وَ اعْتَزِمْ بِالشِّدَّةِ حينَ لايُغْنى عَنْكَ اِلاَّ الشِّدَّةُ. وَ اخْفِضْنرمش داشته باش، و جایی که جز خشونت به کار نیاید خشونت کن، نسبت
-
لِلرَّعِيَّةِ جَناحَكَ، وَابْسُطْ لَهُمْ وَجْهَكَ، وَ اَلِنْ لَهُمْ جانِبَكَ، وَ آسِبه رعیت فروتن باش، و با خوشرویی برخورد کن، و با ملایمت رفتار نما، و در نظر
-
بَيْنَهُمْ فِى اللَّحْظَةِ وَ النَّظْرَةِ، وَ الاِْشارَةِ وَ التَّحِيَّةِ، حَتّى لايَطْمَعَانداختن به آنان با گوشه چشم و خیره نگاه کردن و اشاره و تحیت یکسان معامله کن، تا زورمندان
-
الْعُظَماءُ فى حَيْفِكَ، وَ لايَيْاَسَ الضُّعَفاءُ مِنْ عَدْلِكَ. وَالسَّلامُ.به تو طمع ستمکاری نبندند، و ناتوانان از عدالتت ناامید نشوند. والسّلام.